Nie ma mnie....
09:20 | Author: Fairth
Książka rzucona gdzieś w kąt
kartka wirująca na wietrze
kosmyk włosów niedbale opadający na oko
przymknięte oczy dające do zrozumienia
że nie jesteś mile widzianym gościem
............
i dopiero po chwili dostrzeżesz
czerwień wsiąkającą bezlitośnie w dywan
nie ma mnie, nie ma dla nikogo
odejdź i pozwól zasnąć
Nec tecum possum vivere, nec sine te...




W ciemnej, wilgotnej jaskini. W najdalszym i najciemniejszym jej kącie. Z dala od wszystkich i wszystkiego. Zamykam powoli oczy. Ciężkie powieki ukrywają bezradne spojrzenie.
Chłodzę rozgrzane ciało o zimne skalne ściany. W nic już nie wierzę. W nic.

Wegetacja.



Niech to się wreszcie skończy.






Fajna piosenka... ale niech nie przestaje padać.
Niech zmyje wszystko.
To już zakrawa na obsesję. I to dość poważną.
Co mam zrobić żeby się jej pozbyć?? Wiem co...

deszcz
deszcz
deszcz
deszcz

niech pada

kolejny spacer?








, |
This entry was posted on 09:20 and is filed under , . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.