Podarunki...
11:58 | Author: Fairth
Daruję Ci
myśl pierwszą o poranku
i ostatnią późno w nocy.


Daruję Ci
wszystkie oblicza radości
a z troski jedynie uśmiech
co je przesłania.

Daruję Ci
niesforność mą dziewczęcą
gdy przyjdziesz
i zdyscyplinowane zachowanie
gdy przyjść nie możesz.

Daruję Ci
odrobinę pyłu słonecznego
mej mocy
i nic z ołowiowego ciężaru
mej bezsilności.

Daruję Ci
tlący się ognik
mej nadziei
i nic z mroku
mego zwątpienia.

Daruję Ci
radosne me przyzwolenie
wszystkich Twoich cech
i uznanie pełne
tego co czynisz i czym jesteś.

Daruję Ci
przeświadczenie, że
posiadasz mnie bez reszty
i świadomość, że
niczego przyjąć nie musisz
czego nie pragniesz.

[Oskar Jan Tauschinski]



This entry was posted on 11:58 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.